؟؟؟

 سوی سرسبزی ایمان

 سوی گم کرده هر انسان .

 آنجا که نبض خستگی پی آرامش خویش می گردد

هیچ نیست جز

                  امتداد بشریت

انعکاس هندسه خوبیها همه جایش پیچیده

پیچک مهر و محبت رفته تا عرش خدا بالا

رنگها رنگ می بازند در پیچش بیداری آگاهی

سفری در پیش است

سفری پر رویا  .

 در  آغوش سبز گنبد خضرا ، در مظلومبت بقیع 

 و در ابهت خانه ساده دوست گم شد.

رنگها باختم و پندارها دریدم

تا

آرامش آبی و سبز سرزمین نور را لحظه ای سر بکشم .

از روزی که آمده ام  دلم بهانه گیر شده است.

سنگها ادای شر شر آب را در می آورند

و

آبها گریزی برای عبور از سنگها ندارند

 روانی آب رو حش را به سختی سنگ فروخته است

اینجا

همه چیز انگار رنگ باخته است.

روح انسان را به قعر افسردگی سوق می دهد

و

زمزه زمستان گوش هر درختی را کر می کند

خواب

خواب و خواب سرتاسر هستی را می برد تا رویای بهار ،

 به رویای سرسبزی

 به رویای جوانه گندم.

 خاک خدا

هرجا حتی بر زمین احساس تعلق خاطر  گرما را

خوب حس خواهد کرد.

و تو آرامش رنگ ارغوان را در شیرینی عسل به یاد خواهی آورد.

 آنجا خزان به خزان خواهد پیوست.

خراب معرفت توام      تویی که سراب معرفت  به بیابان دلم انداختی

خراب معرفت توام      تویی که در کویر حسرت پیام نیاز مرا نشناختی

خراب معرفت توام      تویی که  هزار وام معرفت  برای دلم  پرداختی

ای فتاده به خون جنون

تو را باید از بیخ کند

ای دندان بی عقل کنون

؟؟؟